Bł. Karolina Kózkówna

Już za życia powszechnie uważano Karolinę za duszę wybraną przez Boga. Wszyscy byli pod urokiem jej życia nadzwyczaj pobożnego i jej niezwykłej wrażliwości na wszelkie potrzeby drugich. W swoim środowisku była apostołką życia zgodnego z wiarą i przykazaniami. Jej miłość bliźniego była wielkiej miary. Do apostolatu dobra zachęcała i przygotowywała innych. Czas wolny najchętniej poświęcała rodzeństwu i dzieciom z sąsiednich domów, ucząc je katechizmu. Ludziom starszym i chorym czytywała pisma religijne i oddawała różne posługi. Życie Karoliny, podobnie jak jej rodziny i bliskich, było „bogate w miłość i radość, a równocześnie ciche i niezauważalne”. Jedynym jej pragnieniem było całkowite, w dozgonnym dziewictwie poświęcenie się służbie Bogu i ludziom potrzebującym pomocy.

Karolina urodziła się  2 sierpnia 1898 we wsi Wał-Ruda w diecezji tarnowskiej w wielodzietnej rodzinie chłopskiej. Wychowana była w atmosferze głębokiej religijności zarówno domu rodzinnego, jak i środowiska, pozostawała pod szczególnym wpływem swego wuja Franciszka Borzęckiego, prawdziwego animatora religijności we wsi. W życiu duchowym Karoliny ważną też rolę odegrał miejscowy proboszcz ksiądz Władysław Mendrala, który świadomie włączał ją w życie tworzącej się wówczas parafii.

W 1906 r. rozpoczęła naukę w szkole podstawowej. Odznaczała się pracowitością i obowiązkowością. Dokładnie w pół roku po otrzymaniu Sakramentu Bierzmowania ujawnił się prawdziwy heroizm wewnętrzny Karoliny. Dnia 18 XI 1914 r. została siłą wyprowadzona z domu do lasu  przez rosyjskiego  żołnierza i tam zamordowana. Oddała życie w obronie czystości. Ciało Karoliny znaleziono dopiero 4 XII 1914 r. Było poranione i wykrwawione, ale z dochowanymi znakami dziewictwa. Licznie zgromadzona ludność okoliczna brała udział w pogrzebie z nieukrywanym przekonaniem, że uczestniczy w pochówku dziewiczej męczennicy. Biskup Ordynariusz Leon Wałęga polecił, aby nagrobny pomnik Karoliny umieszczono nie na cmentarzu, ale przy kościele, aby wszystkim przypominał jej bohaterską walkę o dochowanie cnoty i wierności Bogu.

Zaraz po śmierci modlono się o jej wstawiennictwo. Dnia 18 VI 1916 r. poświęcono pomnik ku czci Karoliny. W dniu 18 XI 1917 r. przeniesiono ciało z cmentarza grzebalnego na cmentarz przykościelny. Była to uroczystość, w której uczestniczył sam ksiądz biskup Leon Wałęga i ponad 20 księży. Przygotowywany od 1963 r. proces informacyjny przeprowadzono w latach 1965 do 1967 w Tarnowie.

Dnia 30 VI 1986 r. Papież Jan Paweł II podpisał — przygotowany przez Kongregację Dla Spraw Świętych — dekret męczeństwa. Beatyfikacji dokonał Jan Paweł II 10 czerwca 1987 w Tarnowie. Dziś, na szlaku jej męczeńskiej śmierci znajduje się pamiątkowa Droga Krzyżowa, a każdego 18 dnia miesiąca tłumy wiernych gromadzą się na nabożeństwie. Pielgrzymując do Wał – Rudy warto również zobaczyć dom rodzinny Karoliny.

Bł. Karolina jest patronką polskiej młodzieży, Ruchu Czystych Serc, Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży i Szkolnych Kół Caritas Diecezji Tarnowskiej.