Modlitwa przed wielkanocnym śniadaniem.
         Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego jest najstarszym świętem chrześcijańskim, a jednocześnie najważniejszym dla wierzących. W godzinach rannych rodziny zasiadają do uroczystego śniadania. Stół powinien być nakryty białym obrusem i – jeśli to możliwe – udekorowany zielonymi pędami zbóż, bukszpanem czy gałązkami rozwijającej się wierzby. Główne miejsce na stole zajmują zapalona świeca przypominająca paschał, oznaczający Chrystusa Zmartwychwstałego, oraz koszyk z symbolicznymi pokarmami przypominającymi ucztę paschalną i figurka wielkanocnego baranka.
              Każdy ze znajdujących się w koszyczku pokarmów ma swoją symbolikę;               

                                  chleb (symbol pomyślności i dobrobytu),
                                  pieprz i sól (symbol życia i prawdy),
                                  jajka ( tajemnica życia),
                                 chrzn ( dobre zdrowie),
                                 ser (symbol przyjaźni),
                                 wędlina (zapowiedź dostatku).
Modlitwa
Modlitwę przed śniadaniem wielkanocnym inicjuje głowa rodziny zapalając świecę wielkanocną mówi: 

Prowadzący;  Światło Chrystusa! Chrystus zmartwychwstał, Alleluja!

Wszyscy: Prawdziwie zmartwychwstał, Alleluja!

Prowadzący; Niech światło zmartwychwstałego Chrystusa zagości w naszych sercach.

Wszyscy: Bogu niech będą dzięki. Alleluja, alleluja, alleluja!

Prowadzący; Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.

Wszyscy: Odprawiajmy nasze święto w Panu. Alleluja, alleluja, alleluja!

Prowadzący lub wyznaczony domownik odczytuje fragment Pisma Świętego:

           „Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto powstało wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego była jak błyskawica, a szaty jego białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i podrętwieli jak umarli.    Anioł zaś przemówił do niewiast: “Wy się nie bójcie! Bo wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział. Chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych i udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie. Oto, co wam powiedziałem”.    Pospiesznie więc oddaliły się od grobu z bojaźnią i wielką radością i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: “Witajcie”. One zbliżyły się do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: “Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą”.
/Ewangelia wg Św. Mateusza (28, 1-10)/    

Prowadzący lub  najstarsza osoba w rodzinie kropi wodą święconą świąteczny stół, odmawiając modlitwę:

               Panie Jezu Chryste, pobłogosław nas i te dary, zasiądź między nami przy wielkanocnym stole, daj nam z wiarą przeżywać Twoją obecność podczas świątecznego posiłku, w dzień Twojego zwycięstwa, abyśmy mogli się radować z udziału w Twoim życiu i zmartwychwstaniu. Niech nasz stół będzie znakiem pojednania i wzajemnej życzliwości. Amen.

Z koszyka ze święconką matka bierze jajko, obiera je, dzieli na tyle części ilu jest domowników przy stole. Przekazuje talerzyk z podzielonym jajkiem ojcu. Ojciec rozpoczyna składanie życzeń dzieląc się jajkiem. Pozostali składają sobie życzenia. Do śniadania zaprasza ojciec.